W 1880 r. opisano wpływ latarni morskich i oświetlonych statków na śmiertelność ptaków migrujących nocą
W 1897 r. zwrócono również uwagę na masowe straty wśród owadów, będących pożywieniem ptaków śpiewających, związane z oświetleniem ulicznym miast w Wielkiej Brytanii
W 1917 r. kalifornijski ornitolog Carlos Lastreio zwrócił uwagę na wpływ latarni morskich na trasy przelotów nocnych ptaków wędrownych.
W 1922 r. dyrekcja Obserwatorium Astronomicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego, mającego swoją siedzibę praktycznie w samym centrum Krakowa, na terenie Ogrodu Botanicznego przy ul. Kopernika, wskutek wzrastającego zanieczyszczenia atmosfery nad Krakowem, a co za tym idzie, również wzrostu zanieczyszczenia świetlnego, podjęła decyzję o utworzeniu stacji obserwacyjnej na szczycie Łysina, w paśmie Beskidu Makowskiego koło Myślenic
W roku 1947, wskutek wzrastającego zanieczyszczenia świetlnego, podjęto decyzję o przeniesieniu Royal Greenwich Observatory do Herstmonceux Castle, 70 km na południowy wschód od Londynu.
W latach 50-tych astronomowie z obserwatorium Kitt Peak na południe od Tucson zwrócili uwagę na szybko zwiększającą się jasność nieba, którą w dodatku trudno było odfiltrować.
W latach 70-tych zoolodzy zwrócili uwagę na zaburzenia zegarów biologicznych i zachowania zwierząt nocnych związane ze wzrostem oświetlenia sztucznego. W okresie tym wprowadzono już pojęcie "zanieczyszczenia świetlnego" (ang. light pollution), które zaczęto w niektórych kręgach traktować na równi z innymi rodzajami zanieczyszczeń.
W 1980 r. Międzynarodowa Komisja Oświetleniowa (Commission Internationale de žEcl-arage - CIE) i Międzynarodowa Unia Astronomiczna (International Astronomical Union - IAU) wydały wspólnie broszurę (jako notę techniczną CIE) Guidelines for Minimazing Urban Sky Glow Near Astronomical Observatoiries. Kolejne noty techniczne CIE, poświęcone bezpośrednio temu problemowi, wydane zostały w latach: 1997 - Guidelines for Minimazing Sky Glow - i 2003 - Guide on the Limitation of the Effects of Obtrusive Light from Outdoor Lighting Installations
W 1985 r. holenderski ekolog F. J. Verheijen wprowadził pojęcie "fotozanieczyszczenia" (ang. photopollution).
W 1988 w USA z inicjatywy dr. Davida Crawforda oraz dr. Tima Huntera powstało Międzynarodowe Stowarzyszenie Ciemnego Nieba (International Dark-Sky Association - IDA). Celem IDA jest powstrzymanie wpływu sztucznego oświetlenia na środowisko poprzez uświadomienie opinii publicznej problemu zagrożenia zanieczyszczeniem świetlnym i poszukiwanie oraz popularyzację sposobów jego unikania. Aktualnie sekcje IDA działają w 25 stanach USA, a także w Australii, Austrii, Chile, Chinach, Czechach, Grecji, Irlandii, Izraelu, Kanadzie, Malcie, Słowenii, Szwajcarii, Węgrzech i Włoszech
Również w roku 1988 odbyło się 112. Spotkanie Międzynarodowej Unii Astro-nomicznej "Light Pollution, Radio Interference, and Space Debris", poświęcone w całości zanieczyszczeniu świetlnemu, radiowemu i zaśmiecaniu przestrzeni kosmicznej. W części poświęconej zanieczyszczeniu świetlnemu poruszano nie tylko tematy związane z astronomicznym zanieczyszczeniem świetlnym, ale także tema-ty pokrewne, jak problem zaświecania okolicy czy ekonomiczne efekty zanieczyszczenia świetlnego
W 1992 r. w Paryżu odbył się kongres UNESCO, na którym podkreślono wagę nadmiernej emisji światła. Jednocześnie stwierdzono, że aż 30% energii elektrycznej wykorzystywanej do oświetlenia miast jest marnowana w postaci "zanieczyszczenia świetlnego" - niekontrolowanej emisji światła do góry.
W 1997 r. na XXIII Walnym Zebraniu IAU w Kioto ogłoszono rezolucję o Ochronie Nocnego Nieba: "Zważywszy na ponawiające się co jakiś czas propozycje umieszczania jasnych obiektów na orbicie wokółziemskiej...oraz zważywszy, że nocne niebo jest dziedzictwem ludzkości, które powinno być zachowane w stanie nietkniętym...należy podjąć środki zapewniające, że nocne niebo będzie miało nie mniejszą opiekę, niż obiekty światowego dziedzictwa kulturowego na Ziemi"
W 1999 r. w Wiedniu odbyło się spotkanie, zorganizowane przez przez Międzynarodową Unię Astronomiczną, poświęcone w całości tematyce zanieczyszczenia świetlnego (w ramach 3. Konferencji Narodów Zjednoczonych na temat Eksploatacji i Pokojowego Wykorzystania Przestrzeni Pozaziemskiej - UNISPACE III). Część wystąpień poświęcona była technicznym metodom ograniczania zanieczyszczenia świetlnego, a także rezultatom pomiarów zanieczyszczenia świetlnego w różnych rejonach świata.
Od 2000 r. organizowane są coroczne Europejskie Sympozja Ciemnego Nieba, w ramach których omawiane są różne aspekty zagadnienia, w tym również ekologiczne
W roku 2001 powstał w Thiene we Włoszech Instytut Nauki i Techniki Zanieczyszczenia Świetlnego (Instituto di Scienza e Tecnologia delžInquinamento Luminoso - ISTIL - występujący też pod nazwą Light Pollution Science and Technology Institute), mający z jednej strony podobne zadania edukacyjne i społeczne, co IDA, z drugiej jednak strony pomyślany jako instytucja badawcza, poszukująca nowych technik pomiaru zanieczyszczenia świetlnego. W ramach Instytutu utworzono Laboratorium Fotometrii i Radiometrii Zanieczyszczenia Świetlnego (Laboratory of Photometry and Radiometry of Light Pollution - LPLAB), które zajmuje się konstruowaniem i badaniem przyrządów przeznaczonych do pomiaru zanieczyszczenia świetlnego.
W 2002 r. odbyła się regionalna konferencja "Light pollution and the protection of the night environment. Venice: Let's save the night", zorganizowana przez ISTIL i IDA
W lutym 2002 r. na konferencji zorganizowanej w Los Angeles przez The Urban Wildlands Group and UCLA Institute of the Environment pod tytułem "Ecological Consequences of Artificial Night Lighting" podsumowano ekologiczne efekty zanieczyszczenia świetlnego. Efektem tej konferencji była publikacja pracy zbiorowej Ecological Consequences of Artificial Night Lighting, w której zebrano dotychczasową wiedzę na temat wpływu zanieczyszczenia świetlnego na organizmy żywe
Na konferencji IDA w Bostonie i Cambridge w październiku 2002 po raz pierwszy astronomowie znaleźli się w mniejszości. 175 specjalistów z różnych dziedzin: zoolodzy, elektrycy, politycy, lekarze, konserwatorzy przyrody zgodziło się co do wagi problemu zanieczyszczenia świetlnego. Na konferencji pojawiło się także szereg firm oświetleniowych oferujących odpowiednie rozwiązania.
W kwietniu 2007 na kanaryjskiej wyspie La Palma odbyła się interdyscyplinarna Międzynarodowa Konferencja w Obronie Jakości Nocnego Nieba i Prawa do Obserwacji Gwiazd (International Conference in Defence of the Quality of the Night Sky and the Right to Observe the Stars), która obejmowała takie działy tematyczne, jak: "Rola gwiazd w kulturze ludzkiej", "Środowiska nocne, bioróżnorodność i zrównoważony rozwój", "Prawo do światła gwiazd", "Inteligentne oświetlenie a zanieczyszczenie świetlne" czy "Zachowanie terenów astronomicznych"
Od 2008 r. przy Wydziale Inżynierii Środowiska Politechniki Krakowskiej działa grupa badawcza, kierowana przez dr. Tomasza Ściężora, badająca syatematycznie zanieczyszczenie świetlne w Krakowie i okolicach w każdych warunkach atmosferycznych
